De kans op werkstress en verzuim neemt toe op het moment dat er sprake is van psychosociale arbeidsbelasting (PSA). Dit kan oplopen tot ruim 30% van het werk-gerelateerde ziekteverzuim, een enorme kostenpost dus. Ook de combinatie werk en mantelzorg zorgt voor PSA, net als ongewenst gedrag.
Nu zijn er veel misverstanden rond het onderwerp mantelzorg, waardoor er nog geen veel werkgevers zijn die geen of onvoldoende aandacht hieraan besteden.
In mijn contacten met bedrijven hoor ik bv vaak zeggen “nee in ons bedrijf werken er geen mantelzorgers”, terwijl gemiddeld 1 op de 4 werknemer ook mantelzorger is. In de zorg en het onderwijs is dit zelfs al 1 op de 3.
Hoe komt dat?
40% van de mantelzorger vertelt niet dat ze mantelzorger zijn, omdat
- ze werk en privé gescheiden houden
- ze niet willen zeuren
- ze bang zijn voor hun carrière kansen
- er toch geen begrip is op het werk
Wat kan als werkgever/leidinggevende daar aan doen?
En aan dat laatste kun je als werkgever en/of leidinggevende iets doen. Door een geïnteresseerde houding naar je medewerker, door aandacht te hebben voor iemands privé situatie. Door als je hoort dat de partner, een kind of een (schoon) ouder langdurig of ernstig ziek is te beseffen dat er dan sprake is van mantelzorg.
En door zelf het goede voorbeeld te geven, door zelf open te zijn, als werkgever, directeur-eigenaar, als leidinggevende.
Op die manier maak je het onderwerp bespreekbaar, wordt het laagdrempelig om erover te vragen én te vertellen
Meer werk maken van mantelzorg?
Misschien heb je geen idee waar te beginnen. Uit ervaring weet ik dat er al meer is dan je denkt om mantelzorg in het bedrijf te implementeren. Ik help je er graag bij.
