Skip to main content
Monthly Archives

July 2020

Wat kan jij van een ander leren?

By Geen categorie

Met mijn gezin was ik een aantal jaren geleden op vakantie in Zuid-Afrika en onze kinderen hadden bedacht dat het wel heel cool zou zijn om vanuit een kooi in het water naar witte haaien te kijken. De haaien werden naar de boot gelokt met aas, zodat we gegarandeerd haaien zouden zien.

Nou eerlijk gezegd stond ik niet te springen, maar de rest van het gezin was helemaal enthousiast dus ik werd overgehaald om uit mijn comfortzone te stappen en mee te gaan.

Met een wetsuit aan en duikbril op in het water om de haaien te spotten. En het was koud! Ik kon alleen maar bibberen waardoor ik weinig om me heen zag. Totdat mijn zoon tegen mij zei “Mam, concentreer je op je buik. Rustig ademen en voelen dat je daar van binnen warm bent ”. En ja, dat maakte echt een wereld van verschil. Doordat ik van mijn zoon wilde leren (ja ja, de rollen waren ineens omgedraaid 😊), lukte het mij om van deze bijzondere ervaring te genieten!

Herken je dat?

Een verandering krijg je al door een (kleine) stap buiten je comfortzone te zetten, door open te staan ​​voor het advies van een tip van iemand en het eerst onderzoeken onderzoeken je naast je neerlegt.

In hoeverre ben jij bereid om van een ander te leren? Om nieuwe dingen te ontdekken die je als mens of als professional verder helpen?

Over de deur praten? Maak gerust een afspraak voor een gratis sessie door een mail te sturen naar info@werkzorgbalans.nl

En ineens zag ik de wereld om mij heen weer

By Geen categorie

Na een paar weken dat ik veel laatst had van duizeligheid en misselijkheid voelde ik mij vandaag een heel stuk beter en durfde ik het aan om alleen te gaan wandelen. Sowieso hou ik heel erg van wandelen en van de warmte van de zon, dus de voorwaarden waar er helemaal.

Pas nadat ik een tijdje op pad was, ik durfde de route steeds groter te maken, besefte ik mij ineens dat ik de omgeving zag: ik draaide zonder problemen mijn hoofd naar links en naar rechts om al het moois te zien: de prachtige bloemen, de zon die door de bladeren schijnt, de vogels de fluiten en de kuikens van de meerkoet. Kortom, ik genoot met volle teugen en wat voelde als als opluchting!

Herken je dat?

Hoe vaak komt het niet voor dat we zo worden opgeslokt door de situatie waarin we zitten, dat we daardoor alles om ons heen uit het oog verliezen. We worden zo wat in die situatie gezogen, lopen er continu over na te denken en worden bijna die situatie. Zoals ik alleen maar mijn hoofd voelde en heel voorzichtig strak vooruitkijkend door het huis schuifelde, er helemaal op gericht om letterlijk overeind te blijven.

En als we zo op onszelf gericht zijn, zo bezig zijn met overleven, dan hebben we geen oog meer voor wat er om ons heen gebeurt, wie en wat ons zou kunnen helpen in die lastige situatie.

Door om ons heen te durven kijken kun je letterlijk een ander lichtval, een ander perspectief ontdekken en inzichten op doen. Een oplossing of helpende hand vinden. Het kan al een hele stap zijn om je zorgen, zelfs los te laten, de zon te voelen op je huid, je te ontspannen en tot jezelf te komen. Diep in- en uit echt te beseffen waar je gebogen gebogen gebogen.

Hoe zou het zijn als je dat kan veranderen?

Herken dat je vastzit, in de overleef-stand zit? En wat doe jij dan om daar verandering in te brengen? Lukt het je niet om eruit te komen en ben je klaar voor actie? Hoe zou het zijn als je weer ziet, ruikt en ervaart wat er om je heen gebeurt?

Heb je een handje hulp nodig? Stuur me dan een mail voor een gratis sessie waarin ik je twee waardevolle tips geef.

info@werkzorgbalans.nl

 

 

Wanneer heb jij voor het laatst nee gezegd?

By Geen categorie

In juni was ik met vakantie in Friesland, om te genieten van het water en het zeilen.De eerste dagen waren de zeilcondities geweldig, prachtig zonnig en warm weer en een windkracht 3 tot 4. Daarna sloeg het weer om en werd het windkracht 5 en soms zelfs windkracht 6. Dat was voor mij het moment om nee te zeggen. Nee ik blijf aan wal, dit gaat voor mij te ver. Ik voel aan alles dat dit niet goed zou doen.

Hoe bewust ben jij je van jouw grenzen? Hoe gemakkelijk mag een ander de grens voor jou bepalen?

Over je grenzen heen gaan, kan op verschillende manieren. Omdat iemand letterlijk in jouw fysieke ruimte komt, door te dicht bij je komen staan ​​of je aan te raken wat voor jou heel onplezierig is

Onze fysieke grenzen worden ook op dit moment door de 1,5 meter maatregel bepaald wat eigenlijk ook heel heel onprettig kan zijn. Zelf merk ik dat als ik op straat een goede bekende tegenkom. Het voelt zo tegennatuurlijk om dan op 1,5 meter van elkaar een praatje te maken. Ook een situatie waarbij een ander over mijn fysieke ruimte is vastgesteld.

Een ander voorbeeld is dat er op je werk gevraagd wordt om een ​​extra taak op te pakken, terwijl je al bijna niet aan je eigen werk toekomt. Zeg je dan ja om de ander te plezieren? Of omdat ze dat van jou gewend zijn dat je alles aanpakt?

En wat levert het je op?

En wat kost je dat? Wat geef je daarvoor op? Kom je dan bijvoorbeeld later thuis en eet je alleen in plaats van met je gezin? Of mis je blijft de afspraak met je vriendin?

Ja zeggen tegen de ander is nee zeggen tegen jezelf!

Een eerste stap is om je bewust te zijn wat je spontane reactie is en jezelf af te vragen:

  • Vind ik het echt oké als die persoon zo dichtbij komt staan, mij aanraakt?
  • Kan ik deze taak om echt te hebben en ben ik echt diegene die dit moet doen?
  • Voelt en is dit goed voor mij?

Het is echt een vorm van zelfcompassie als je nee durft te zeggen en weg durft te stappen als alles in jou waarvoor dat geen goed besluit is.

Wanneer heb jij voor het laatst nee gezegd?